ആരുടേയുമല്ല, എന്നെ വിടൂ
ഞാന് ആരുടേയുമല്ല , എന്നെ വിടൂ
പ്ലീസ് എന്നെ വിടൂ
ഉണ്ടായപ്പോള് അപ്പനുമമ്മയും വിളിച്ചു
എന്റെ മകന് എന്റെ മകന്
ഞങ്ങളുടെ മകന്
അന്നുറക്കെ കരഞ്ഞത് എന്നെ വിടൂ വിടൂ
ഞാനാരുടേതുമല്ലെന്നും പറഞ്ഞാണ്, അല്ല
ഞാനാരുടേതുമല്ല
മമ്മോദീസ മൂക്കുമ്പോള് കരഞ്ഞതും അതിനാണ്
എന്നെ വിടൂ എന്നെ വിടൂ
ഞാന് ക്ര്യിസ്ത്യാനിയുടേതല്ല
ഹിന്ദുവിന്റേതല്ല ജൂതന്റെയും ബുദ്ധന്റേയുമല്ല
എന്നെ വിടൂ എന്നെ വിടൂ എന്നാണ് ഞാനന്ന് കരഞ്ഞത്
ഞാന് ആരുടേയുമല്ല.
ഞാന് എന്റേതല്ല
ഞാന് ആരുടേയുമല്ല, നിന്റേതുമല്ല
ആരുടേയുമല്ല
ചുംബനത്തിനോ, വിവാഹത്തിനോ, മരണത്തിനോ
എന്റെ മേല് യാതൊരവകാശങ്ങളുമില്ല
ആരുടേതുമല്ലാതായിരിക്കലാണ് എനിക്ക് ജീവിതം
പബ്ലിക്ക് ബൂത്തിലെ ടെലഫോണ്
കഫേയിലെ കമ്പ്യൂട്ടര്, നിരത്തിലെ റഷ്യക്കാരി
ചായക്കടയിലെ കപ്പ്, പരാതിപ്പുസ്തകത്തിലെ പേന
ഗ്രാമത്തില് നിന്ന് മറ്റൊരു ഗ്രാമത്തിലേക്ക് സര്വ്വീസ് നടത്തുന്ന ബസ്സ്,
ക്ലിനിക്കിലെ ഡോക്ടര്, വഴിവക്കിലെ പൂവ്, തെക്കോട്ടൊഴുകുന്ന പുഴ,
തിരകളെണ്ണുന്ന കടല്,
മഴ, എവിടത്തെയും ആകാശം സൂര്യന് , ചന്ദ്രന്
അല്ലെങ്കില്
വഴിവക്കിലെ ഒരാല്മരം
ചൊവ്വാഴ്ച, ജനുവരി 29, 2008
അല്ലെങ്കില് വഴിവക്കിലെ ഒരാല്മരം
Labels: കുഴൂര് വില്സന്റെ കവിതകള്
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)