അന്തോണീസ്
പുണ്യാളനു മുന്നില്
ഉരുകിയൊലിച്ചിരുന്ന
മെഴുകുകള് കൊണ്ടു
കടലാസു ചുരുട്ടി
പുതിയ മെഴുകുതിരി
ഉണ്ടാക്കുക എന്നതു
കുട്ടിക്കാലത്തെ ഞങ്ങളുടെ
ശീലങ്ങളില് ഒന്നായിരുന്നു
കിടപ്പാടം പണയപ്പെട്ട
ത്രേസ്യേടത്തിയുടെയും
കല്ല്യാണമുറക്കാത്ത
സെലീനയുടെയും
മക്കളില്ലാത്ത അന്തപ്പേട്ടന്റേയും
വസന്ത വന്നു കോഴികള്
ചത്തുപോയ
തങ്കമ്മചേച്ചിയുടെയും
മെഴുകുതിരികള്ഞങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി
അന്നങ്ങനെ നിന്നുരുകി
കണക്കു പരീക്ഷ മുഖക്കുരു
കാന്സര് കല്ല്യാണം
മരണം വിസ പ്രേമം
കാണാതായ നൂറിന്റെ നോട്ടു
എന്തിനു വരാത്ത മാസമുറ
വേഗത്തില് വന്ന് നര
എല്ലാം ഞങ്ങള്ക്കു വേണ്ടി
എന്നുമെന്നുമുരുകി
അന്നു ഞങ്ങള് കത്തിച്ച
പുതിയ മെഴുകുതിരി
എന്തിനു വേണ്ടിയായിരുന്നിരിക്കും
ഉരുകിയിരുന്നതു
ആ വെളിച്ചത്തില്
ഇപ്പോഴൊന്നും
കാണാനേ വയ്യ
^ 2007
വെള്ളിയാഴ്ച, ജനുവരി 26, 2007
അന്നത്തെ മെഴുകുതിരികള് തെളിച്ച ഇരുട്ട്
Labels: കുഴൂര് വില്സന്റെ കവിതകള്
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)