തകിലിന്റെ താളത്തില്
തുള്ളുന്നൊരാള് കേള്ക്കുകയില്ല
മ്യഗത്തിന് നിലവിളി
തബലയുടെ താളത്തില്
മുറുകുന്നൊരാള് വായിക്കുകയില്ല
തുകലിന്റെ ഓര്മ്മകള്
പ്രണയമായ് പീലി നല്കുന്നൊരാള്
കാണുകയില്ല വലിച്ചൂരിയതിന്
ചോരപ്പാടുകള്
വാങ്ങി ന്യത്തം ചെയ്യുന്നവള്
അറിയുകയില്ല
കാലും ചിറകുമൊടിഞ്ഞൊരു
പക്ഷിയെ
ധൈര്യമേറുവാന്
വാല്മോതിരമണിയുന്നവന്
കാണുകയില്ല
കൂര്ത്ത തോട്ടിക്കു താഴെ
പേടിച്ചു നില്ക്കുമൊരു
ജീവനെ
കേള്ക്കുകയില്ല
ചങ്ങലക്കിലുക്കങ്ങള്
ഈ വരികള്
വായിക്കുന്നയാള്
വായിക്കുകയില്ല...
^ 2003
തിങ്കളാഴ്ച, ജനുവരി 15, 2007
വായന
Labels: കുഴൂര് വില്സന്റെ കവിതകള്
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
13 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
"വാങ്ങി ന്യത്തം ചെയ്യുന്നവള്
അറിയുകയില്ല
കാലും ചിറകുമൊടിഞ്ഞൊരു
പക്ഷിയെ
ധൈര്യമേറുവാന്
വാല്മോതിരമണിയുന്നവന്
കാണുകയില്ല
കൂര്ത്ത തോട്ടിക്കു താഴെ
പേടിച്ചു നില്ക്കുമൊരു
ജീവനെ"
വായന , എന്റെ ഒരു പഴയ കവിത
ഈ വരികള്
വായിക്കുന്നയാള്
വായിക്കുകയില്ല...
വായിക്കുകയില്ല എന്നുള്ളതൊരു മുന് വിധി മാത്രം,
മുന് വിധിയോടിനി കാണാന് ശ്രമിക്കരുതൊരിക്കലും,
കാമ്പുള്ള പലതുമിങ്ങനെ എഴുതിവിട്ടാല്,
വായിക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങിനെ - പറയൂ നീ
വില്സന്റെ ബ്ളോഗ് യാദൃശ്ചികമായാണ് കാണാനിടയായത്. കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ഞാന് മുജീബ് . എനിക്ക് നിങ്ങളെ അറിയാം.
മാളയില് 'വേറിട്ടകാഴ്ചകള് 'ഷൂട്ട് ചെയ്യാന് വന്ന ടീമില് ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ചുമ്മാണ്ടിരി വില്സാ,
'അപാരേ കാവ്യസംസാരേ
കവിരേവ പ്രജാപതി' - എന്ന കഥപ്രസംഗം കേട്ടിട്ടില്ലെന്നുണ്ടോ?
വായിക്കേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും ഞാനിവിടെ രണ്ടുനാള് കൂടുമ്പോള് ഒരിക്കല് വന്നു പോവും. ഞാന് വായിക്കില്ലെന്ന് പറയാന് താങ്കള്ക്കെന്തവകാശം? ഹല്ല പിന്നെ!
ചുമ്മാണ്ടിരി വില്സാ,
'അപാരേ കാവ്യസംസാരേ
കവിരേവ പ്രജാപതി' - എന്ന കഥപ്രസംഗം കേട്ടിട്ടില്ലെന്നുണ്ടോ?
വായിക്കേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും ഞാനിവിടെ രണ്ടുനാള് കൂടുമ്പോള് ഒരിക്കല് വന്നു പോവും. ഞാന് വായിക്കില്ലെന്ന് പറയാന് താങ്കള്ക്കെന്തവകാശം? ഹല്ല പിന്നെ!
ഇത് വായിക്കുന്നയാള് വായിക്കുകയില്ല... എന്ന് പറഞ്ഞ് വിത്സണ് ചേട്ടന് നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നത് എന്തോ ബാക്കിവെച്ചിട്ടാണ്.
വായിക്കുന്നയാള് വായിക്കുകയില്ല കവി തന് വ്യഥയും.. എന്ന പോലെ.
ഓടോ: തള്ളേ.. ഞാനും ഒരു പൊടി കവിയായോ? ഏതാണ്ടൊക്കെ മനസ്സിലായി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. :-)
ഈ വരികള്
വായിക്കുന്നയാള്
വായിക്കുകയില്ല...
ഇതിലേ എഴുതാത്ത വരികള്.
ഞാനങ്ങനെ പൂരിപ്പിക്കുന്നു.
കുഴൂരേ എല്ലാവരും ആ എഴുതാത്ത വരികള് വായിച്ചു എന്നു് കമന്റില് നിന്നു മനസ്സിലാകുന്നു.
സുന്ദരം.സുരഭിലം....ആശംസകള്.
നീ ചെറുതിലേക്ക് വലുതിനെ നിവര്ത്തി വിടുന്നവന്
കവിത നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..പ്രത്യേകിച്ചും
"പ്രണയമായ് പീലി നല്കുന്നൊരാള്
കാണുകയില്ല വലിച്ചൂരിയതിന്
ചോരപ്പാടുകള്"എന്ന വരികള്...
മനോഹരമായിരിയ്ക്കുന്നു...
“കേള്ക്കുകയില്ല
ചങ്ങലക്കിലുക്കങ്ങള്“
അദൃശ്യമായ ചങ്ങലക്കിലുക്കങ്ങള് തന്നെയാണ് ഇന്നെല്ലാവരേയും പേടിപ്പെടുത്തുന്നത്.
കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..
എന്തെല്ലാമിങ്ങനെ അറിയാതെ കിടക്കുന്നു..
അറിഞ്ഞിട്ടുമറിയാത്ത പോലെ നടിക്കുന്നു ..
ഇന്നലെ ഒരാളുടെ അനിയന് മരിച്ചു.
ഷാര്ജയിലെ ഒരു മരത്തിനു താഴെ നിന്നു കുറെ കരഞ്ഞു.
ഏറെക്കാലത്തിനു ശേഷം.
എന്തിനാണ് കരഞ്ഞതു.
ആരാണ് മരിച്ചതു.
ഞാനല്ല.
പിന്നെ എന്തിനു ?
“ഈ വരികള്
വായിക്കുന്നയാള്
വായിക്കുകയില്ല...“
“കദനമൊക്കെ
മാറിയെന്റെ
ജീവനില്
കവിത വറ്റുന്ന
പൂക്കാലമേ വരൂ“
എന്നു കുരീപ്പുഴ പാടിയിട്ടുണ്ടു.
അങ്ങനെ പാടാനും വയ്യ.
അല്ലെങ്കിലും വിത്സന് ഒരു വാഗ്ദാനം തന്നെയാണ്.
മലയാള കവിതക്കു.
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ